معنی گذر افتادن در لغت نامه دهخدا

گذر اوفتادن. اتفاقاً عبور کردن از جایی. به طور اتفاقی رد شدن: ناگاه مادر او را گذر بدانجا افتاد. (قصص الانبیاء نسخۀ خطی مؤلف ص 178).، قضا را چنان اتفاق اوفتاد، که بازم گذر بر عراق اوفتاد.، سعدی (بوستان).، صبااگر گذری افتدت به کشور دوست، بیار نفحه ای از گیسوی معنبر دوست.، حافظ (دیوان چ قزوینی ص 43).، به خرابات مغان گر گذر افتد بازم، حاصل خرقه و سجاده روان دربازم.، حافظ.، دوش در خواب چنان دید خیالم که سحر، گذر افتاد بر اصطبل شهم پنهانی.، حافظ.، می خوران را شه اگر خواهد بر دار زند، گذر عارف و عامی همه بر دار افتد.، قاآنی.، جان بیشتر از وعده به تن آمده، گویی، او را بغلط بر سر خاکم گذر افتاد.، وحشی جوشقانی (از آنندراج)

معنی گذر افتادن در فرهنگ فارسی معین

اتفاقاً عبور کردن، از جایی به طور اتفاقی رد شدن

معنی گذر افتادن - جستجوی لغت در جدول جو

گذر افتادن

لغت نامه دهخدا

گذر افتادن

فرهنگ فارسی معین

ور افتادن

برافتادن، منسوخ شدن، از مد افتادن، از بین رفتن

فرهنگ فارسی عمید

در افتادن

با کسی جنگ و جدال کردن، کشمکش کردن، ستیزه کردن

فرهنگ فارسی عمید

بر افتادن

از میان رفتن، نابود شدن، از مد افتادن

فرهنگ فارسی عمید

کار افتادن

کاری پیش آمدن، حادثه ای رخ دادن، واقعه ای اتفاق افتادن

فرهنگ فارسی عمید

کار افتادن

(گِ رِ تَ)

با کسی معامله کردن. معامله افتادن. (آنندراج). کار ببودن، سر و کار پیداکردن:
با روی تو گر چشم مرا کار افتاد
آری همه کارها به مردم افتد.
کمال الدین اسماعیل.
، حادثه. واقعۀ سوء. واقعه ای پیش آمدن. حادثه ای روی دادن. کار صعبی ببودن: حمزه تیر در کمان نهاد و بر آهو راست کرد که بزند، آهو با او بسخن آمد و گفت چرا از پس من همی آئی که ترا خود به خانه کار افتاده است. (ترجمه طبری بلعمی). اکنون کار افتاده است پشت و پناه من خدای عز و جل است. (اسکندرنامه، نسخۀ سعید نفیسی). چون نزدیک این جماعت رسیدند و دانستند که کار افتاد براق حاجب فرمود تا عورات نیز به لباس مردان پوشیده شدند. (جهانگشای جوینی).
کار با عمامه و قطر شکم افتاده است
خم در این مجلس بزرگیها به افلاطون کند.
صائب.
گر به جان کار من افتاد ملامت نکنید
که منم عاشق و این کار مرا افتاده ست.
خواجه آصفی (از آنندراج).
ما سیه روزان دمی از فتنه ایمن نیستیم
خال شد پامال خط با زلف کار افتاده است.
میرزارضی دانش (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خبر افتادن

(بَ یِ دَ پُ بَ تَ)

پخش شدن خبر. منتشر گشتن خبر. انتشار یافتن خبر. پراکنده شدن خبر ’:... به ارجان خبر افتاد که علی تکین گذشته شد’. (تاریخ بیهقی)

لغت نامه دهخدا

گذر افکندن

(زَ دَ کَ/ کِ دَ)

عبور کردن از... رد شدن از... عبوراً رد شدن از:
بدرنیامد و دیگر در او مقیم بماند
خیال چون بتماشا گذر بر آن افکند.
حسین ثنایی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گود افتادن

(سَ بَسَ رِ کَ تَ)

به گودی فرورفتن، چنانکه چشمان بیماری از لاغری و بیماری. به پستی و فروسوی گراییدن. رجوع به گود انداختن شود

لغت نامه دهخدا

گره افتادن

(رَ / رِ دَ)

گره افتادن در کاری، مشکل شدن آن. دشوار گردیدن وی

لغت نامه دهخدا

دور افتادن

(تَ دَ دَ)

فاصله گزیدن. جدا شدن، جداماندن. دور ماندن. (یادداشت مؤلف). فاصله پیدا کردن:
که مرد دلیر است و بادستگاه
مبادا که دور افتی از تاج و گاه.
فردوسی.
به هرچ از دوست دورافتی چه زشت آن نقش و چه زیبا.
سنایی.
بسی در قفای هزیمت مران
نباید که دور افتی از یاوران.
سعدی.
به چشم نیک نگه کرده ام ترا همه عمر
چرا چو چشمم افتاده ام ز روی تو دور.
سعدی.
- دور افتادن از مقصود یا مطلب، بحث اصلی را کنار گذاشتن و به حاشیه پرداختن. خارج از موضوع بحث کردن. کنایه از بیراهه رفتن و گمراه شدن است در بحث و یا امری و درک نکردن حقیقت آن. (از یادداشت مؤلف). از اصل به فرع کشانیده شدن

لغت نامه دهخدا

شور افتادن

(خَ شُ دَ)

وجد و شوق حاصل شدن:
شوری ز وصف روی تو در خانقه فتاد
صوفی طریق خانه خمار برگرفت.
سعدی.
- شور افتادن دل، در تداول زنان، مضطرب شدن. دلواپس شدن. (یادداشت مؤلف). اضطراب و نگرانی یافتن

لغت نامه دهخدا

بصر افتادن

(مُ بَ ذَ)

بصر افتادن برکسی، چشم افتادن بر او:
لاجرم چون بریکی افتد بصر
آن یکی باشد دو ناید در نظر.
مولوی.
و رجوع به چشم افتادن شود

لغت نامه دهخدا

سر افتادن

(کَ دَ)

از حد متجاوز بودن. (آنندراج) (غیاث) ، کنایه از غالب و افزون آمدن. (آنندراج) :
چون ترقی میکند زلف مسلسل کاکل است
چین ابرو چون سرافتد چین پیشانی شود.
محسن تأثیر.
، ملتفت شدن. متذکر شدن. تنبیه شدن

لغت نامه دهخدا

بار افتادن

(مُ یَ فَ)

افتادن بار از مرکوب. سقوط بار از حیوان بارکش:
کار ازین صعب تر که بار افتاد
وارهان وارهان که کار افتاد.
نظامی

لغت نامه دهخدا

گیرافتادن

(سَ رِ زَ دَ)

در تداول عامه، اسیر شدن. به دام آمدن. گرفتار شدن. مقید شدن، در جایی گیر کردن. (یادداشت به خط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

غر افتادن

(دَ تَ)

کشتار واقع شدن:غر افتادن میان قومی. قر افتادن. رجوع به غر شود

لغت نامه دهخدا

گود افتادن

گود شدن محلی، به گودی فرو رفتن (چنانکه چشمان بیمار از لاغری و بیماری)

فرهنگ لغت هوشیار

گره افتادن

گره افتادن در کاری (بکاری) مشکل شدن آن

فرهنگ لغت هوشیار

گرم افتادن

بجد مشغول شدن بکاری: بار دیگر باز گرم افتادم اندر کار او باز نشکیبم همی یک ساعت از دیدار او. (معزی)

فرهنگ لغت هوشیار

کار افتادن

کار افتادن کسی را. حادثه ای پیش آمدن او را واقعه ای برای او اتفاق افتادن

فرهنگ لغت هوشیار

قدر افتادن

برابر بودن، در جنگ، برابر کردن، در کشتی، یا قدر افتادن جنگ (کشتی) برابر بودن، در جنگ (کشتی)

فرهنگ لغت هوشیار

در افتادن

حادث شدن، روی دادن

فرهنگ لغت هوشیار

بار افتادن

افتادن بار از پشت چارپا سقوط بار

فرهنگ لغت هوشیار

دمر افتادن

برو بزمین افتادن روی سینه و شکم دراز کشیدن

فرهنگ لغت هوشیار

گیر افتادن

بدست آوردن: خوب چیزی گیرش افتاده، بدام افتادن اسیر شدن، در جایی گیر کردن

فرهنگ لغت هوشیار

ور افتادن

((وَ. اُ دَ))

از مد افتادن، منسوخ شدن

فرهنگ فارسی معین

بار افتادن

((اُ دَ))

درمانده شدن، ورشکست شدن

فرهنگ فارسی معین

بر افتادن

از میان رفتن، نابود شدن، نابود گشتن، نیست شدن، ورافتادن
متضاد: روآمدن، ملغا، منسوخ گشتن، منسوخ شدن، متروک شدن
متضاد: متداول شدن، رایج گشتن، باب شدن، قلع وقمع شدن، منقرض شدن، انقراض یافتن، ازمد افتادن، دمده شدن
متضاد: باب شدن، مد

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی گذر افتادن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما